NAP-deelnemers aan het woord - Diales
5 juni 2025
Toen na Corona bijeenkomsten, zoals die van NAP/DACE, weer begonnen te functioneren werd ik gevraagd om deel te nemen aan beide netwerkbijeenkomsten. Doel en nut van dit soort bijeenkomsten is - zo werd mij verteld en sprak ook wel vanzelf - het nuttige met het aangename te verenigen: onder het genot van het (spreekwoordelijke én letterlijke) hapje en drankje gelegenheid creëren om elkaar te leren kennen en er inhoudelijk nog ‘iets zinnigs’ van mee te nemen ook.
Naar mijn smaak lukt het de organisatie telkens weer ‘iets zinnigs’ te organiseren en te presenteren, waar ik iedere keer van denk: “hé, zo had ik er nog nooit over nagedacht” en “tenminste leuk om deze kennis en inzichten ook verworven te hebben”.
Zo ook afgelopen donderdag 22 mei 2025, waar aan de kenmerken ‘nuttig’ en ‘aangenaam’ het aspect ‘prachtige locatie’ werd toegevoegd. De locatie ‘Portlantis’ scoorde hoog wat mij betreft, naast de geboden gastvrijheid en soepele organisatie in het gebouw en de later gehouden rondvaart. Ook deze keer waren de presentaties bijwonen en aanhoren de moeite waard. Als kers op de taart de rondvaart die we kregen aangeboden door de westelijke Rotterdamse haven (Maasvlakte; o.a. Prinses Maximahaven en Prinses Alexiahaven) met bijbehorende uitleg. Wat mij opviel is dat zo’n rondvaart het leggen van de onderlinge contacten nog verder vergemakkelijkt.
Wat mij ook opvalt is dat mijn Nederlandse hart telkens weer opengaat bij het zien van al dat economisch machtsvertoon. Grote containerterminals (bijvoorbeeld ECT), grote schepen (zoals de Pioneering Spirit van Allseas, de containerschepen van onder andere de rederijen Evergreen en Hapag-Lloyd), grote producten (zoals SIF-monopiles en de fabriek waar deze kolossen gemaakt worden). “Hier wordt geld verdiend”, zou mijn vader trots zeggen bij het zien van dat soort bedrijven.
Bij NAP en DACE komen we mensen met diverse soorten technisch inzicht en kunnen tegen. En dat technische inzicht en kunnen leidt mij naar de toevoeging die mijn club, Diales, aan dat technisch vernuft kan bieden. Wij kunnen helpen het contract in al zijn levensstadia te laten zijn en te laten doen wat het moet doen: partijen datgene te helpen verwerven wat zij met het contract beoogen: de opdrachtgever het beoogde goed (a.k.a. ‘asset’) c.q. de beoogde dienst (a.k.a. ‘service’) en de opdrachtnemer de beoogde geldelijke compensatie en beloning en - wellicht - beoogde reputatie of de beoogde referentie in de markt. Dat geldt ook indien de zaken minder optimaal of niet volgens plan verlopen. Wij staan onze opdrachtgever met raad en daad terzijde in alle levensfasen van het contract en ook daarna bij.
Mijn persoonlijke rol daarin is veelal die van Contract Manager (‘helpen het contract het geld te laten verdienen’) of ook wel die van onderhandelaar: het contract zo vormgeven dat het later kan doen wat het moet doen: dienen als de set spelregels en toekomstvoorspelling voor de manier van samenwerken en de resultaten van dat samenwerken. Als niet-techneut (want: jurist) met technische interesse ben ik ook telkens weer aangenaam verrast over mijn plezier aan het gesprek met de (eerbiedig gezegd) techneuten én de welwillendheid van die techneuten om antwoord te geven op de vragen die ik - met de ambitie om te begrijpen wat ze nou eigenlijk bedoelen en zeggen - telkens weer stel.
Kortom: de NAP/DACE-netwerkbijeenkomsten zijn nuttige exercities waar je naast nuttige kennis en contacten ook energie van opdoet.
